به گزارش نماد برتر، میدکو از جمله شرکت‌های سرمایه‌گذار در حوزه صنعت و معدن به شمار می‌رود و در بازار سرمایه هم‌گروه شرکت‌هایی همچون تاصیکو است. در بررسی صورت‌های مالی میدکو آن چه بیش از همه به چشم می‌آید، حجم سنگین بدهی‌های جاری و نسبت بدهی بسیار نامطلوب است. در حالی که بازده دارایی صنعت ۰.۴۹ است، این نسبت در میدکو در محدوده پایین‌تر و برابر با ۰.۲۷ است.

گرد و خاک صنعت در چشم میدکو

بر اساس صورت‌های مالی دوره ۶ ماهه منتهی به شهریور سال ۱۴۰۰، این شرکت بالغ بر یک هزار و ۲۲ میلیارد تومان بدهی جاری دارد اما؛ در مقابل فقط ۳۶۶میلیارد تومان دارایی جاری ثبت شده است! نکته جالب توجه این است که حجم قابل توجهی از بدهی‌های جاری مربوط به پرداختی‌های تجاری است؛ این در حالی است که با توجه به ماهیت سرمایه‌گذار بودن شرکت، این حجم از پرداختی‌های تجاری جالب توجه است. در حالی که تاصیکو نه تنها هیچ بدهی تجاری ندارد بلکه نسبت بدهی کمتر از یک دارد.

علاوه بر این که نسبت سود قبل از مالیات به دارایی در سطح کمتری نسبت به سایر شرکت‌های همگروه قرار دارد، بازده حقوق صاحبان سهام میدکو ۰.۳۱ است و میزان بازدهی صنعت به ۰.۸۵ می‌رسد؛ بنابراین، باید گفت میدکو از ساختار دارایی مطلوبی برخوردار نیست و نیاز به اصلاح دارد.

یک سبد یک تخم مرغ

این شرکت تنها در ۱۲ شرکت سرمایه‌گذاری کرده که تمام آنها خارج از بورس هستند؛ به این ترتیب چرایی اینکه میدکو هیچ اعتقادی به بازار سرمایه کشور ندارد خود یک سئوال جدی است! در روزگاری که بازار سهام به عنوان یکی از بازارهای مهم جهان و کشور شناخته می‌شود و تمام بنگاه‌های اقتصادی از کوچک تا بزرگ در صف عرضه اولیه قرار دارند، عدم ورود شرکت‌های تابعه میدکو به بورس در نوع خود جالب توجه است! این که هلدینگ میدکو شرکت‌های زیرمجموعه خود را راهی بازار سرمایه نکرده یک طرف داستان است و سمت دیگر، عدم سرمایه‌گذاری در سهام سایر شرکت‌های حاضر در بورس است. این شرکت حتی یک سهم هم از بازار سهام در پرتفوی خود ندارد و بازار سرمایه کشور جایگاهی در استراتژی‌های میدکو ندارد.

خسارت سهامداران از حراج حق تقدم

میدکو چندی پیش دست به افزایش سرمایه اندک ۳۳ درصدی از محل نه چندان جذاب برای سرمایه‌گذاران و سهامداران، زد که در نهایت پس از گذشت ۴ ماه از تصویب افزایش سرمایه در هیات مدیره شرکت، حق تقدم‌های استفاده نشده به حراج گذاشته شد. به این ترتیب، کسانی که در افزایش سرمایه شرکت نکردند به ازای هر حق تقدم مبلغ ۴۲۵۰ تومان عایدشان شد؛ در حالی که اگر همین سهامداران حق تقدم خود را حتی در آخرین روز استفاده از حق تقدم به فروش می‌رساندند، مبلغ بیشتری عایدشان می‌شد.

به عبارتی، حراج حق تقدم‌ها توسط شرکت به ضرر سهامداران تمام شد و اگر خود اقدام به فروش می‌کردند عایدی بیشتری نصیبشان می‌شد.

نیم نگاهی به روند حرکتی سهم نشان می‌دهد که در یک ماه گذشته هیچ بازدهی عاید سهامداران خود نکرده، در حالی که شاخص صنعت رشد حدود ۷ درصدی در این مدت داشته است.