صنعت سیمان از نظر طبقهبندی بازارهای کالایی و کسبوکار و همچنین به لحاظ تنوع و تعدد ارتباطهای پیشین و پسین با دیگر رشتههای صنعتی و فرآیندهای تولید، برای کشور از اهمیتی اساسی برخوردار است.
به گزارش نماد برتر، سرمایههای زیاد و ارزشمندی در سطح کلان مصرف شده است تا کشور به ظرفیت اسمی نزدیک به ۹۰میلیون تن تولید سیمان برسد و مالکان فرآیندهای اصلی تولید سیمان در ایران از اقشار ارزشمند جامعه هستند که کشور برای همیشه مدیون آنهاست.
علاوه بر کارخانههای تولید سیمانی که بخش خصوصی سهامداران اصلی آنها هستند، سهم اصلی تولید متعلق به صنایع تحت تملک صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح (شرکت سرمایهگذاری غدیر)، سازمان تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی کشوری است.
در حال حاضر توان اسمی تولید سیمان در کشور درسطحی است که امنیت لازم را برای بازار مصرف فراهم کرده است و تقریبا درصورتیکه تا ۸۰درصد ظرفیت آن استفاده شود، بازار لطمهای نمیبیند.
تعدد خطوط تولید و شیوه سازماندهی حقوقی واحدهای تولیدی هم بهگونهای است که امکان انحصار را در بازار از بین برده است و با وجود آنکه عامل حملونقل، نقش تعیینکنندهای بین مراکز تولید و مصرف دارد؛ ولی توزیع جغرافیایی نسبتا منطقی واحدهای تولیدی، همگن بودن مبادی تولید و مصرف را حفظ کرده است.
در مراحل رونق و رشد و نوسانات اقتصاد کلان، هنر برنامهریزان و حکمرانان اقتصادی و بازرهای کسبوکار صیانت از فرآیندهای اساسی تولید محصولات اساسی و راهبردی است که صنعت سیمان یکی از آنهاست و درصورتیکه به هردلیل امکانات و انگیزههای شکلگیری و توزیع رانت در بازار سیمان شکل بگیرد، نخستین متضررهای این شکلگیری، ظرفیتهای اساسی و سرمایهای کشور و صاحبان واحدهای تولیدی سیمان خواهند بود.
پس از گذشت یک دهه از دورانی که اقتصاد کلان کشور با رکودی مستمر همراه بوده، صنعت سیمان با تلاش بسیار، خود را در سختترین شرایط اقتصادی و تجاری حفظ کرده و ایجاد بازار متشکل و رقابتی برای معاملات محصولات این صنعت، مکمل همه تلاشها و زحماتی است که صندوقهای بازنشستگی و فنسالاران فعال در این رشته برای ایجاد و توسعه این صنعت مادر و ارزشمند متحمل شدهاند.