به گزارش پایگاه خبری راد، این کشور آمریکای جنوبی نفت خام صادر میکند اما پالایشگاههایش در شرایط نامساعدی قرار دارند که نیاز به واردات بنزین و دیزل برای عرضه در جایگاههای سوخت و تأمین انرژی نیروگاهها و همچنین نفتا برای رقیق کردن نفت سنگین را اجتناب ناپذیر کرده است.
منابع آگاه به رویترز اظهار کردند از زمانی که آمریکا در ۲۸ ژانویه ونزوئلا را هدف تحریمهای جدید قرار داد، واردات سوخت این کشور از شرکت روسنفت روسیه، رپسول اسپانیا، ریلاینس اینداستریز هند و شرکتهای بازرگانی ویتول و ترافیگورا بوده است.
روسیه یکی از حامیان سیاسی دولت نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا به شمار میرود و هند و اسپانیا نیز روابط تجاری دیرینهای با ونزوئلا داشتهاند اما واردات از سوی حامیان این کشور نیز با هزینه بالاتری انجام میگیرد.
یکی از مدیران شرکت نفتی دولتی PSVSA ونزوئلا به رویترز گفت: قیمتی که آنها از ما طلب میکنند وحشتناک است.
این قیمت بالا به دلیل این حقیقت است که محمولههای تک پیش از رسیدن به ونزوئلا به دفعات دست به دست میشوند که شامل انتقال پیچیده و پرهزینه کشتی به کشتی است.
یک معاملهگر نیز گفت: مالکان کشتی اکنون ۵۰ سنت در هر بشکه برای حمل محموله به ونزوئلا دریافت میکنند در حالی که پیش از تحریمها این نرخ ۱۵ تا ۲۰ سنت بود.
ونزوئلا سال گذشته عمده فرآوردههای مورد نیازش را از آمریکا وارد کرد و شرکت سیتگو پترولیوم که زیرمجموعه شرکت PSVSA بود و واحد آمریکایی شرکت ریلاینس هند تأمینکنندگان اصلی فرآوردههای نفتی برای ونزوئلا بودند.
طبق آمار شرکت PSVSA، واردات ماهانه نوسان دارد اما این شرکت در دسامبر که تولید پالایشگاههای داخلی ۱.۳ میلیون بشکه در روز بود، ۳۰۰ هزار بشکه در روز سوخت وارد کرد.
آمار رفینیتیو آیکان نشان داد واردات بنزین، دیزل، نفتا و سایر سوختها در ژانویه به حدود ۱۴۰ هزار بشکه در روز کاهش پیدا کرد.
طبق آمار منابع کشتیرانی و آیکان، حداقل ۱۳ محموله حامل ۵ میلیون بشکه سوختهای مختلف به سوی پایانههای شرکت PSVSA در حرکتاند یا در آبهای ونزوئلا منتظر تخلیه محموله خود هستند.