به گزارش پایگاه خبری راد به نقل از مدیکال نیوز تودی، این امر میتواند تاثیر قابل توجهی در افراد مبتلا به "تنبلی چشم یا آمبلوپی" (Amblyopia) داشته باشد.
این پژوهش که در Journal of Neuroscience منتشر شده نشان می دهد که قدرت دید انسان بیشتر از آنچه که قبلا تصور میشد برای رشد و توسعه زمان دارد.
گروهی از محققان تحت رهبری کاترین مورفی، استاد دپارتمان روانشناسی، علوم اعصاب و رفتار در دانشگاه مک مستر در انتاریو، کانادا، تحول اولیه قشر بینایی در مغز انسان را با تجزیه و تحلیل بافت مغز 30 فرد فوت شده، در محدوده سنی 20 روزه تا 80 سال بررسی کردند.
باور قدیمی تکمیل قدرت دید انسان در سال اول تولد بر اساس مطالعات تشریحی از نحوه شکل گیری سیناپسها و همچنین چگونگی به وقوع پیوستن ارتباطات در قشر و بین قشر و مناطق دیگر مغز شکل گرفته بود.
با این حال، مورفی و همکارانش قبلا کشف کرده بودند که برخی از پروتئینها در قشر بینایی اولیه وجود دارند که رشد آنها در سالهای بعدی زندگی نیز ادامه مییابد.
حال این مطالعه جدید یافتههای اولیه آنها را تایید میکند.
این محققان در پژوهش قبلی خود فعالیت "گابا ارژیک"(GABAergic) در مغز را مورد بررسی قرار داده بودند. "گابا" (GABA) مخفف گاما آمینوبوتیریک اسید و" “GABAergic اشاره به توانایی مغز برای تولید آن دارد.
گابا یک انتقال دهنده عصبی که کارکرد اصلی آن مهار عملکرد انتقال دهنده عصبی دیگری به نام "گلوتامات" (glutamate) است.
این محققان در پژوهش قبلی خود به بررسی تعادل بین تحریک و بازداری در مغز و چگونگی ارتباط آن با شکل پذیری و پیری در قشر بینایی مغز پرداختند. محققان رشد و بلوغ این منطقه مغز را بررسی کرده و نشان داد که چگونه این مکانیسمهای گابا ارژیک در سراسر طول عمر انسان تغییر میکنند.
تحقیقات قبلی نشان داد که مکانیسمهای تولید کننده گابا GABA تا میانسالی فرد ادامه مییابد. با این حال، هنوز هم روشن نبود که آیا تمام مکانیسمهایی که شکل پذیری سیناپسها را تنظیم میکردند، رفتاری مشابه داشتند یا خیر.
سوالی که برای آنها مطرح شد این بود که گابا یک مهار کننده است اما انتقال دهندههای عصبی تحریک کننده و سیناپس چطور؟
مورفی و همکارانش در مقاله جدید خود شرح دادند که بیش از 80 درصد از سیناپسها در قشر بینایی اولیه تحریکی هستند.
بنابراین، برای پاسخ به این سوال، دانشمندان بافت مغز 30 فرد فوت شده که 12 زن و 18 مرد بودند را مورد بررسی قرار دادند. آنها بافت مغز این افراد را با استفاده از "وسترن بلاتینگ"(Western blotting) مورد بررسی قرار دادند.
وسترن بلاتینگ یکی از روشهای بلاتینگ است که برای تشخیص و آنالیز پروتئینها استفاده میشود.
محققان دریافتند که برخی از پروتئینهای گلوتامات( آنهایی که گلوتامات تحریکی تولید میکنند) تا اواخر دوران کودکی توسعه یافته، اما سایر آنها تا حدود سن 40 سالگی رشد میکنند.