به گزارش پایگاه خبری راد، محمدرضا بهرامن در نشستی خبری به مناسبت روز صنعت و معدن با بیان اینکه مدل همکاری با برخی شرکتهای اروپایی تعریف شده است، اظهار کرد: ایمیدرو مذاکراتی را با برخی شرکتها آغاز کرده و خانه معدن نیز به عنوان تشکل بخش معدن این مذاکرات را ادامه میدهد و جدای از تامین ماشینآلات مورد نیاز باید این مذاکرات در شرایطی تعریف شود که هم برای بازار ایران و هم برای شرکت خارجی سود داشته باشد.
وی افزود: پس از مذاکره شرکت خارجی با ایمیدرو تصمیم بر آن شد که این شرکت ارتباط خود را به طور مستقیم با تشکل جهت تامین ماشین آلات مورد نیاز بخش معدن ادامه دهد و تاکنون به توافقاتی نیز در این زمینه دست یافتیم که اگر آثار تحریمها فشردهتر نشود، این مسیر را ادامه میدهیم.
به گفته رئیس خانه معدن ایران صحبتایی نیز با برخی کشورهای شمالی شده که برای استفاده از فاینانسهای مطلوب یک کنسرسیوم تشکیل شود که بخش فولادی ایران نیز در این مذاکرات حضور دارند. بهرامن اعلام کرد مرحله نهایی مذاکرات در این مورد هفته آینده انجام میشود.
وی با بیان اینکه امروز بخش معدن در جریان ارزی نیازمند به نگاهی خاص است، گفت: ما باید بتوانیم تجهیزات و مواد اولیه را به راحتی وارد کشور کنیم و از سوی دیگر موفقیت بخش معدن در گروی قوانین باز، شفاف و تاثیرگذار برای توسعه است.
رئیس خانه معدن ایران با اشاره به تاثیرگذار بودن هر گونه دستورالعمل و بخشنامه در بخش معدن ادامه داد: ایران جزو کشورهایی است که میتواند تا صد در صد سرمایهگذاری خارجی در بخش معدن را پشتیبانی کند و قانون اساسی این اجازه را میدهد. اما دلیل اینکه چرا شرکتهای خارجی به ایران نیامدهاند، محیط غیرشفاف برای سرمایهگذاری در این بخش بوده است.
بهرامن با بیان اینکه سرمایه هیچ وقت به جایی نمیرود که احساس ناامنی کند، گفت: ما باید شرایطی داشته باشیم که به جای اینکه نقدینگی به بخشهای دیگر برود، وارد بخش تولید شود. در حال حاضر حدود ۴۰۰ میلیارد دلار نقدینگی در دست مردم است اما به بخش تولید نمیآید.
وی همچنین درباره وضعیت شرکت هپکو در ایران گفت: شرکت هپکو در کشور ما بر پایه استراتژیهای بخش تولید به ویژه معدن شکل گرفت و پس از مدتی دولتی شد و مدیریت نادرست در این شرکت سبب شد تا نتواند به پتانسیل خود برسد.
رئیس خانه معدن افزود: اگر هپکو بر پایه همان مبانی استراتژی تعریف این شرکت به عنوان یک مجموعه تولیدی و با همان تفکر اروپایی که بر مبنای آن شروع به کار کرد، ادامه میداد، امروز تبدیل به زمینی نمیشد که نمیتواند از پتانسیل خود استفاده کند.
بهرامن اضافه کرد: هشت نوع از ماشین آلات هپکو در حال حاضر تحت لیسانس کشورهایی چون ژاپن، سوئد، آلمان و ... است و دلیل اینکه بخش آموزش این شرکت بسیار گسترده بود، خدمات پس از فروشی بود که طی سالهای ۸۲ و ۸۳ رشد بسیار خوبی داشت و عمده معادن کوچک ما را خدمات میداد.
وی همچنین درباره آثار منفی خروج آمریکا از برجام و تاثیر آن بر سرمایهگذاریهای خارجی بخش معن اظهار کرد: آمریکا از برجام خارج شده اما به این مفهوم نیست که درهای دنیا روی ما بسته شده است از طرفی باید توجه داشته باشیم که مذاکرات همیشه توسط دولت نیست و توسط بخش خصوصی نیز انجام میشود. حضور بخش خصوصی به صورت کاملا تعریف شده در کنار دولت در مذاکرات سیاسی باید تعریف شود.
رئیس خانه معدن ایران ادامه داد: بخش عمدهای از اشتغال ما در گروی واحدهای کوچک و متوسط است که امروز میتوانند ارتباط نزدیکی با واحدهای کوچک و متوسط کشورهای اروپایی داشته باشند، چرا که واحدهای کوچک و متوسط خارجی زیاد تحت تاثیر آمریکا نیستند و آسیب پذیری آنها از تحریمهای آمریکا نزدیک به صفر است.
بهرامن در ادامه درباره از دست رفتن بازارهای صادراتی بخشی از صنایع معدنی همچون سیمان گفت: در حال حاضر ظرفیت تولید سیمان ۸۵ میلیون تن است و ۵ تا ۶ شرکت تولیدکننده نیز در بخش صادرات و تولید بسیار موفق بوده و با ظرفیت صد در صد کار میکنند اما سایر واحدهای این بخش ظرفیت تولیدشان کمتر از ۷۰ درصد است. چرا که زمانی که ظرفیتی را برای تولید سیمان مطرح کردیم، نتوانستیم بازارهای هدف را برای خودمان تعریف کنیم.
وی افزود: ما مواد اولیه تولید سیمان را داشتیم اما نیازمند شرکای خارجی برای تعریف بازارهای هدف بودیم و امروز زمانی که بازارهای صادراتی ما همچون عراق و افغانستان با چالش مواجه میشوند، بسیاری از کارخانجات دچار مشکل میشوند. چرا که نگهداری سیمان نیز کار سادهای نیست که بتوانیم آن را تولید و انبار کنیم.
بهرامن با بیان اینکه اگر تمام ظرفیت عمرانی کشور به حالت عادی بازگردد، مصرف سیمان در کشور ۸۰ میلیون تن است، گفت: با توجه به پیش بینی تولید ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیون تن سیمان باید پیش از هر گونه اقدام بازارهای هدف خود را برای صادرات سیمان مشخص کنیم.
وی در ادامه درباره اهمیت صندوق بیمه سرمایهگذاری طرحهای معدنی اظهار کرد: سرمایه این صندوق در سالی که ایجاد شد، تنها ۱۰ میلیارد تومان بود که امروز به ۱۱۰ میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است و برنامهریزی شده که تا ۳۰۰ میلیارد تومان نیز برسد. اما اگر بتوانیم سرمایه این صندوق را به ۱۰۰۰ میلیارد تومان برسانیم قطعا میتواند افزایش خوبی در جهت سطح پوشش طرحهای معدنی داشته باشد.