به گزارش پایگاه خبری راد به نقل از زومیت، سابقهی پورشه در موتوراسپرت، نزدیک به ۷۰ سال است و از نظر حضور در انواع مسابقات سرعت به جرأت میتوان گفت هیچ برند دیگری، حتی فراری و مرسدس بنز با آن قابل مقایسه نیستند. از فرمول یک کلاسیک گرفته تا تورهای بزرگ دور اروپا، رالی جهانی و مسابقات ایندی آمریکا؛ سالها است پورشه با خودروهای قدرتمند خود شرکت داشته و تالار افتخاراتش را رنگین کرده است.
مارک لیب از مهندسان برتر پورشه و رانندهی این تیم که در رقابت لمانز سال گذشته قهرمان شد، در ویدئوی این مطلب حضور دارد و خودروهای برتر پورشه در تاریخ موتوراسپرت را بررسی میکند. او اکنون بهعنوان راننده در رقابت جهانی استقامت (FIA WEC) با تیم پورشه و خودروی ۹۱۹ شرکت میکند و سال ۲۰۱۶ در این مسابقات به مقام اول رسید.
شاید باورش برای ما سخت باشد؛ اما پورشه، با مدلی بهینهسازی شده از 959، در رالی پاریس داکار شرکت کرد. خودروی 959 رالی که نهتنها با شاسیهایی کشیده، سبکتر از 959 استاندارد شده بود؛ بهرهمند از سامانهی دودیفرانسیل مدرن پورشه، در رقابت ۱۳ هزار کیلومتری پاریس داکار به قهرمانی رسید. جالب اینجا است که 959، جایگاه دوم و ششم این رویداد مهم را نیز به دست آورد تا اهمیتی ویژه در تاریخ پورشه داشته باشد.
فراموش نکنیم نسخهی جاده (غیر رالی) پورشه 959 که بهعنوان یکی از ۵ طرح برتر تاریخ پورشه از نظر آیرودینامیک، مدتی پیش به آن پرداختیم؛ به لطف پیشرانهی توئین توربوی ۲.۹ لیتری، نزدیک به ۴۴۴ اسب بخار قدرت داشت که با شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۳.۶ ثانیه و نهایت سرعت ۳۱۵ کیلومتر بر ساعت، یکی از سریعترین خودروهای زمان خود بود. نسخهی رالی 959 هرگز برای حضور در بازار جهانی عرضه نشد و اکنون در موزهی پورشه نگهداری میشود.
در تاریخ مسابقات لمانز بهندرت میتوان تیمی را یافت که خودروهای آن، همگی در یک دوره روی سکوی اول تا سوم بروند. پورشه 956 یکی از استثنائیترین مدلهای تاریخ این شرکت و لمانز محسوب میشود که هر سه شرکتکنندهی آن، در تمام طول مسابقه جلوتر از دیگران بودند و مقامهای اول، دوم و سوم را به دست آورند. این مدل در مسابقات قهرمانی استقامت جهان در سال ۱۹۸۳ نیز شگفتیساز شد و از ۱۰ مسابقه، در ۹ مورد به مقام اول رسید.
نسخهی Can-Am از 917 که با کد 917/30 شناخته میشود، هنوز هم یکی از پرقدرتترین و سریعترین خودروهای مسابقهای دنیا محسوب میشود که ۱۲۳۰ اسب بخار قدرت داشت و میتوانست تا ۳۸۰ کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرد. مهندسین پورشه معتقدند که پیشرانهی ۱۲ سیلندر ۵.۳ لیتری آن میتوانست با فشار بالای توربوشارژ دوگانه، تا ۱۵۸۰ اسب بخار قدرت خروجی داشته باشد.
نسخههای 917/30 و 917/10 مخصوص حضور در مسابقات Can-Am آمریکا و کانادا بهینهسازی شده بودند و در تاریخ این رقابتها که از ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۷ ادامه داشت، تنها خودروهایی هستند که از برندی غیر شورولت، قهرمان شدند.
اهمیت 956 برای پورشه آنقدر زیاد است که جایگاه دوم و چهارم برترین خودروهای مسابقهای تاریخ خود را به آن اختصاص داده است. نسخهی ۱۹۸۳ یک رکورد دستنیافتنی دارد و آن طی مسیر مسابقهای نوربرگرینگ در ۶ دقیقه و ۱۱ ثانیه است که هنوز هیچ خودرویی در جهان موفق به شکست آن نشده است.
956 برای اولین بار در تاریخ پورشه از شاسی آلومینوم استفاده کرد تا وزن خالصی در حدود ۸۰۰ کیلوگرم داشته باشد. پیشرانهی آن ۶۳۵ اسب بخار قدرت داشت و به دلیل آیرودینامیک بسیار عالی بدنه، رسیدن به نهایت سرعت ۳۶۲ کیلومتر بر ساعت را ممکن میکرد.
رسیدن به این مدل، به عنوان برترین خودروی مسابقهای در تاریخ پورشه، چندان دور از انتظار نبود. 918 که بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۱۵ به تعداد ۹۱۸ دستگاه، در دو تیپ استاندارد و اسپایدر (کروک) تولید شد؛ اولین خودروی سواری جهان بود که توانست نوربرگرینگ را در کمتر از ۷ ثانیه طی کند. پیمودن مسیر ۲۰.۸ کیلومتری جهنم سبز برای 918 فقط ۶ دقیقه و ۵۷ ثانیه طول کشید؛ اما رکورد آن نزدیک به ۴ سال پابرجا ماند تا مدتی پیش، توسط لامبورگینی پرفورمانته شکسته شود.