به گزارش پایگاه خبری راد به نقل از گاردین، با وجود تمام انتقادی که به اتحادیه اروپا وارد میشود، اما این اتحادیه رهبری کاهش نابرابریها در جهان را برعهده دارد. این مبالغه نیست که بگوییم شکاف طبقاتی بین اروپا و آمریکا برعکس شده است: در دهه ۱۹۸۰ هر دو طرف آمارهای یکسانی داشتند و یک درصد ثروتمند جامعه مالک ۱۰ درصد ثروت بود اما امروز در اروپا یک درصد ثروتمند، مالک ۱۲ درصد ثروت و در آمریکا مالک ۲۰ درصد ثروت جامعه هستند، ۵۰ درصد طبقه پایین و فرودست جوامع اروپایی ۲۲ درصد ثروت را در اختیار دارند، در حالی که این میزان در آمریکا تنها ۱۰ درصد است.
هر چند که از دهه ۱۹۸۰ تاکنون، هم اروپا و هم آمریکا به بازارهای جهانی و آخرین فناوری روز دسترسی داشتهاند اما آنها در سیاستها و مسیر انتخابی خود متفاوتاند. تا به امروز اروپا اثبات کرده است که نسبت به مساله نابرابری حساستر است.
برای نمونه سیستم بهداشتی اروپایی محافظت از همگان را تضمین کرده است چیزی که در آمریکا به سختی یافت میشود. همچنین بسیاری از کشورهای اروپائی برخلاف آمریکا، امکان تحصیل رایگان در دانشگاه را برای شهروندان خود فراهم کردهاند.
همچنین شرایط بازار کار در اروپا از آمریکا مطلوبتر است و در شرایطی که دستمزد واقعی در آمریکا به یک سوم دهه ۱۹۸۰ کاهش یافته است، در فرانسه چهار برابر شده است. در سوئد و آلمان، نمایندگان اتحادیههای تجاری در اداره دولت نقشی فعال دارند و از آنها در سیاستگذاریهای استراتژیک مشورت گرفته میشود.
یکی دیگر از عوامل موفقیت اروپاییها این است که آنها بیش از هر جای دیگر درباره فعالیتهای مرگبار و آلوده کننده محیط زیست حساساند و همواره کشورهای اروپائی، پیشرو در مبارزه با تغییر اقلیم جهانی و سرمایهگذاری در بخش انرژیهای تجدیدپذیر و پاک بودهاند.
کشورهای با درآمد بالاتر اتحادیه اروپا سعی دارند به سایر اعضای با درآمد پایینتر برای رفع نابرابریها کمک کنند. در نهایت باید گفت که هرچند که هنوز تصویر وضعیت اتحادیه اروپا عالی نیست اما صندوقهای سرمایهگذاری این اتحادیه، کارهای زیادی را برای حل شکافها و کمک به اعضای جدید انجام دادهاند.