به گزارش نماد برتر، صنعت خودرو ایران در حالی وارد هزاره جدید شمسی می شود که این صنعت در سطح جهانی تمامی آرزوهای بشر را یک به یک برآورده کرده است؛ از خودروی سریع السیر تا خودروی برقی و حتی پرنده.

این اتفاق بزرگ در حالی رخ می دهد که همین صنعت خودرو در ایران بر عکس عمل کرده و به جای درنوردیدن پله های پیشرفت و تغییر، در حال پس رفت است یعنی همچنان خودروی بنزین سوز نسل قدیم را تولید و با قیمت های نجومی و همتراز با خودروهای نسل جدید آنور آبی ها به مردم ایران می فروشند.

یکی از شرکت های خودروسازی که به دلیل وجود خط تولید پیشرفته در پارس خودرو می توانست کمی از سایرین فاصله بگیرد سایپا بود که البته این آرزو همچنان در همان حد آرزو باقی ماند.

سایپا و پارس خودرو که زمانی تکنولوژی خط تولید آن برای تولید زانتیا، نیسان قشقایی، تینا و بسیاری از خودروهای با کیفیت تجهیز شده بود در حال حاضر به جز پراید و تیبا، تنها چند خودروی درجه 5 و 6 چینی را در خط تولید مجهز خود می سازد و از خودروهای با کیفیت گویی دیگر خبری نیست.

با خروج کیا موتورز و رنو از ایران، تنها خودروهای با کیفیت تولیدی در گروه خودروسازی سایپا نیز به جرگه خاطرات پیوسته و حالا گویی قرار است مدل ایرانی این خودروها تولید شود.( دقیقا بلایی که ایران خودرو در سال های نه چندان دور بر سر پژو 405 آورد و انواع RD، ROA و... دقیقا گواه همان داخلی کردن بی منطق بود و هست).

مدیریت ناکارآمد در مجموعه خودروسازی سایپا و رانت و لابی های این خودروساز با مجلسی ها و دولتی ها تنها باعثس رفت این خودروساز بزرگ کشور شده است. خودروسازی که در حال حاضر بسیاری از مدیران رده بالایش که سال های گذشته دستی بر آتش داشتند، در زندان آب خنک می خورند.

البته بی شک بی کفایتی مدیران در صنایع مختلف وابستگی صد در صدی دارد با انتخاب میدران کارنابلدی که بر صندلی وزارت تکیه می زنند.

وضعیت وخیم صنعت خودرو در حالی به زور مجلس و دولت خوب نشان داده می شود که افزایش قیمت ارز، ادامه تحریم ها، کاهش درآمدهای کشور به دلیل کاهش فروش نفت و وضع ویژه حضور کرونا در اقتصاد جهانی، میزان آسیب پذیری صنعت خودرو در سراسر جهان را افزایش داده و حتی باعث تعطیلی بسیاری از برندهای معتبر خودرو در کشورهای صنعتی شده است و در ایران این چالش ها به مراتب می تواند خطرناک تر از سایر کشورها بر روی بازار خودرو تاثیر بگذارد.

در ماه های گذشته خوشبختانه با ورود چهره ای جوان و فعال به گروه صنعتی ایران خودرو و نشستن این معاون اسبق وزارت صمت بر صندلی مدیرعاملی ایران خودرو، تقریبا یکی از قطب های خودروی کشور را از حالت سقوط به حالت تعادل برگردانده اما این مهم در سایپا و سایر خودروسازان هنوز دیده نمی شود.

تقریبا سیاست گذاری در سایپا همان سیاست قبلی هاست که اگر مفید واقع می شد شاید نیازی به تغییر در سطح گسترده و در ارکان مختلف خودروساز نارنجی پوش ایرانی دیده نمی شد و این همان نقطه ضعف این گروه خودروسازی است که باعث نگرانی سهامداران ایشان نیز شده است.

بی شک هر دورانی به یک برنامه ریزی خاص نیاز دارد یعنی وقتی قرار است در چند جناح مختلف یعنی ارزی، تحریمی، کرونایی و... بجنگیم دیگر نمی توانیم با سیاست های دوران برجام و خوش خوشی های آن دوران عمل کرده و کارها را پیش ببریم. البته از نگاه نگارنده در دوران برجام هم اتفاق مثبت خاصی برای صنعت کشور و به طور خاص برای خودروسازان و قطعه سازان ایرانی نیافتاد به جز چند دورهمی با شکوه...!

متاسفانه وزارت صمت به عنوان رکن اصلی و تصمیم ساز و بالادستی صنعت خودرو نیز در ماه های اخیر با سرپرست اداره می شود  و این حضور سرپرست در راس مجموعه به جای تصمیم ساز اصلی، در ایدرو نیز خودنمایی و این یعنی بالادستی های مدیران خودرویی هیچ امکانی برای نظارت و دستور دادن به خودروسازان را ندارند زیرا خودشان هم روی...!

فرصت ها یکی یکی از دست می رود و این همان اتفاق ناگواری است که در سایپا و سایر خودروسازهای بزرگ و خوشنام همانند بهمن نیز رخ داد. دیگر کمتر کسی یادش می آید که سایپا و پارس خودرو هم نسیان های با کیفیت را تولید کرده و یا میتسوبیشی در کارخانه بهمن تولید می شد. امیدوارم به دورانی نرسیم که یادمان برود کیا سراتو و ساندرو و ال 90 در کجا تولید می شد!!!