به گزارش پایگاه خبری راد، در دهه ۱۳۰۰ هجری با افزایش نیاز سوخت فسیلی در داخل کشور انگلیسی‌ها ناگزیر شدند سازمان جدیدی به نام پخش فرآورده‌های نفتی تاسیس کنند. در ابتدای تاسیس این سازمان فعالیت آن تحت نظارت انگلیسی‌ها بود اما به دلیل تماس مستقیم سازمان پخش فرآورده‌های نفتی با مردم و وجود برخی فشارهای داخلی ضرورت حضور یک ایرانی در رأس سازمان باعث شد انگلیسی‌ها با این موضوع موافقت کنند. در نهایت در سال ۱۳۰۹ مدیریت پخش فرآورده‌های نفتی بر عهده یک ایرانی به نام مصطفی فاتح گذاشته شد.

فاتح علی‌رغم فشار انگلیسی‌ها به منع به‌کارگیری پرسنل ایرانی اقدام به استخدام نیروهای ایرانی در سازمان کرده و سرانجام ایرانی‌ها اداره سازمان پخش فرآورده‌های نفتی را بر عهده گرفتند.

آمارها می گویند بنزین برای نخستین بار در سال ۱۳۰۶ مورد استفاده قرار گرفت که میزان این فرآورده نفتی در این سال  ۱۱۰۰۰ لیتر در روز بود. این میزان در سال ۱۳۰۷ با ۷۲.۷ درصد رشد به ۱۹۰۰۰ لیتر در روز، در سال ۱۳۰۸ به ۳۳۰۰۰ لیتر در روز، در سال ۱۳۰۹ به ۳۸۰۰۰ لیتر در روز و در سال ۱۳۱۰ به ۴۶۰۰۰ لیتر در روز رسید.

میزان مصرف بنزین از سال ۱۳۱۰ تا سال ۱۳۱۶ روند صعودی داشته و در سال ۱۳۱۶ به ۲۵۸۰۰۰ لیتر در روز رسید. این میزان در سال ۱۳۱۷ نیز ثابت ماند و در سال ۱۳۱۸ با منفی ۳.۵ درصد رشد به ۲۴۹۰۰۰ لیتر در روز رسید.

جزییات میزان مصرف بنزین در کشور طی سال‌های ۱۳۰۶ تا ۱۳۳۵

مصرف بنزین طی سال‌های ۱۳۰۶ تا ۱۳۳۵ جز در سال‌های ۱۳۱۸، ۱۳۲۳ و ۱۳۲۴ روند صعودی داشته است. این احتمال وجود دارد که رشد منفی مصرف بنزین در سال های ۱۳۲۳ و ۱۳۲۴ ناشی از حضور  متفقین در ایران طی سال های ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ و نامساعد بودن شرایط اقتصادی کشور است.