1397/05/01 17:42
سردی چرخ تولید با خاموشی‌های تابستانه
به گزارش پایگاه خبری راد، در سال‌های اولیه بعد از انقلاب رونق صنعت و تولید یکی از جدی‌ترین اهداف نیروهای انقلابی بود به طوری که در آن اوایل ما وزارت صنایع سنگین هم در دولت داشتیم. با این حال روند رخداد وقایع در اقتصاد نفت آلود ما به گونه‌ای پیش رفت که با افزایش درآمدهای نفتی ما به جای اینکه تصمیم بگیریم با این پول صنعت خود را نوسازی کنیم راه ساده تری را انتخاب کردیم و ترجیح دادیم احتیاجاتمان را از بیرون بخریم.
همین شرایط باعث شد تا صنایع سنگین و زیربنایی ما جز در برخی از بخش های معدنی، فلزات و حوزه‌های نظامی به حاشیه برود و به تبع آن صنایع نیمه سنگین و واسطه‌ای هم دچار سستی شوند و دور باطل واردات و تضعیف صنایع داخلی رقم بخورد. "واردات" بیش از حد و "قاچاق" دو اسم رمز تخریب تولیدات داخلی هستند که باعث شده است تا تولیدکنندگانی ریشه دار در حوزه هایی مانند لوازم خانگی، پوشاک، اقلام فرهنگی، لوازم پزشکی و بهداشتی و... ، کسب و کار خود را تعطیل کنند. کارخانه های ریشه داری مانند ارج و داروگر تنها نمونه هایی از تولیدات ورشکسته داخلی هستند.
با همه این احوال اما وضعیت در صنعت تولیدات خوراکی فرق می‌کند، محصولات غذایی به دلیل امکان فاسد شدن و حساسیت در حمل و نقل خیلی برای واردات گزینه‌های مناسبی نیستند مخصوصا اگر این واردات قرار باشد از کشورهایی مانند چین انجام شود.
محصولات خوراکی به دلیل نیاز به خنک ماندن و همچنین ضرورت تولید روزانه نیاز مداومی به برق دارند. نیازی که با خاموشی‌های اخیر در تهران برای تولیدکنندگان این صنف دردسر درست کرده است. یکی از تولیدکنندگان فراورده‌های گوشتی با اشاره به قطعی‌های روزانه برق در تهران می گوید که این قطعی ها در بعضی ساعات روز باعث می شود که ما نتوانیم تولید آن روز خودمان را که اندازه معینی است تمام کنیم همین باعث می شود. از طرفی موتورهای برقمان هم آنقدر نیرو ندارند که بتوانند دستگاه های ما را به چرخش دربیاورند.
پیش از این هم بیژن پناهی‌زاده، معاون خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در گفت‌وگو با ایسنا درباره اثرات منفی قطع برق بر عملکرد واحدهای تولیدی و صنعتی طی روزهای اخیر، اظهار کرده بود: ضرر و زیان ناشی از قطع برق واحدهای تولیدی و صنعتی بسیار هنگفت است و تولیدکنندگان را با مشکلات بسیار زیادی روبرو کرده که عمده‌ترین آن افزایش هزینه‌های تولید است و دولت باید این ضرر و زیان را جبران کند و هزینه مربوط به بخش خصوصی را بپردازد.
او گفته بود: واحدهای تولیدی هزینه‌های مختلفی از جمله حقوق و دستمزد کارگران، هزینه‌های مالیاتی و تامین اجتماعی را پرداخت می‌کنند و در زمان قطعی برق این هزینه‌ها متوقف نمی‌شوند و تولیدکنندگان مجبورند با پایان هر ماه هزینه‌های مذکور را پرداخت کنند.
معاون خانه صنعت، معدن و تجارت با بیان اینکه علاوه بر ضرر و زیان آشکار واحدهای تولیدی و صنعتی ناشی از قطع برق، این واحدها با ضرر و زیان‌های پنهان نیز مواجه می‌شوند، اظهار کرده بود: رسیدن محصول و کالای تولیدی به بازار و قطعی برق سردخانه‌ها از جمله مشکلاتی است که واحدهای تولیدی با آن مواجهند و به عنوان ضرر و زیان پنهان از آنها نام برده می‌شود. واحدهای تولیدی نه تنها طی سال‌های اخیر از مشوق‌ها و تسهیلات لازم برخوردار نبوده‌اند بلکه شرایط به گونه‌ای پیش رفته که در حال حاضر از ابتدایی‌ترین خدمات از جمله برق و آب هم محروم هستند.
به نظر می رسد در این شرایط که دولت داعیه حمایت از تولید داخلی را دارد باید به کمک این دسته از تولیدکنندگان بیاید و با تامین حداقل نیازهای ضروری برای تضمین فرایند تولید، وظیفه خود را در قبال تولیدکنندگان ادا کند. اگر قرار است با خاموشی های شیفتی در مناطق مختلف مسکونی تهران در مصرف برق صرفه جویی شود می توان با شیوه هایی مناطقی که در شهر تهران استفاده های تولید و صنعتی از برق دارند را از این قاعده مستثنی کرد تا آنها هم دچار ضرر و زیان نشوند.
