به گزارش پایگاه خبری راد،  سید ابوالحسن فیروزآبادی – دبیر شورای عالی و رئیس مرکز ملی فضای مجازی کشور _ در همایش فرصت‌ها و چالش‌های هوشمند سازی با بیان این مطلب افزود: بحث هوشمندی از دهه ۵۰ میلادی مطرح شد ولی آن زمان از لحاظ سخت افزاری، نرم افزاری و جامعه مصرف این موضوع تازه و نو بود اما امروز در دنیا از مرحله هوشمندی مصنوعی در کسب وکارها که ماشین ها در تصمیم گیری‌های انسان کمک می‌کردند به دوره‌ای رسیدیم که به هوشمندی در تصمیمات در جایی که منطق انسان خاکستری است نیاز داریم.

وی با اشاره به این که در دوره‌ای هستیم که به دلیل شکل و ساختار اقتصاد جوامع نیاز به هوشمندی‌های ماشینی دارند، تصریح کرد: با تسخیر طبیعت برای خدمت به انسان که از آن به تکنولوژی تعبیر می شود، الزاماتی برای انسان ایجاد شد و ما با اجتماعی شدن اقتصاد، سیاست و حتی علم در دنیا مواجه شدیم که این به دلیل نیاز نظام سرمایه داری به بزرگ شدن مداوم و مستمر بازارهای اقتصادی در حوزه مصرف کالا و اشباع آن اتفاق افتاد تا این نیاز از طریق بزرگ کردن بازارهای فضای مجازی و محصولات آن تامین شود.

فیروزآبادی با بیان این که در حوزه هوشمند سازی با خطر در نظر نگرفتن احساسات انسانی مواجه هستیم، تاکید کرد: بحث هوش جمعی و نقش انسان ها به عنوان مولفه های اجتماعی در این حوزه مطرح است که در دنیا در شبکه های اجتماعی متبلور شده است که در حقیقت به شکل شبکه ای و مبتنی بر اطلاعات و داده های بزرگ است. این اطلاعات و داده های بزرگ از اینترنت اشیا با قدرت پردازشی بالا و الگوریتم های هوش مصنوعی مبتنی بر شبکه های اجتماعی تولید خواهد شد و می تواند قدرت های بزرگی را در جامعه ایجاد کند.

دبیر شورای عالی فضای مجازی کشور با اشاره به این که با شکل‌گیری کلانشهرها و ایجاد یک نظام گلوبال در حال نزدیک شدن به سوی دهکده جهانی هستیم، اظهار کرد: تمامی اینها به تصمیم گیری ماشینی با سرعت بالا مبتنی بر بانک های بزرگ اطلاعاتی نیاز دارد.

وی افزود: با توجه به این که در طراحی اقتصادی که پیش آمده، پایه تکنولوژی است اگر فضای مجازی را ۴ لایه سخت افزار و نرم افزار، لایه منطقی (پلت فرم)، لایه دیتا و اطلاعات و لایه مردم در نظر بگیریم در لایه اول که فیزیکی است آمریکا برتری مطلق تکنولوژیکی دارد. یعنی در این حوزه عمده سخت افزارها با تکنولوژی بالا مثل سرورها، سیستم عامل های کامپیوتر و موبایل همه آمریکایی است بنابراین لایه فیزیکی در انحصار آمریکاست. در لایه پلت فرم نیز شبکه های اجتماعی و رسانه های اجتماعی که گام های اولیه بودند و بعد پلت فرم های دیگر مثل حمل و نقل و سلامت شکل گرفت، در انحصار شرکت های بزرگ آمریکایی است و بر اساس آن اطلاعات دنیا که لایه سوم است به نوعی در تملک و انحصار آمریکاست بنابراین لایه آخر که مردم است باقی می ماند که آنها نیز زمانی که در تعامل با این فضا هستند تحت تاثیر شدید آن قرار می گیرند.

وی تصریح کرد: در حوزه هوشمند سازی آمریکا که پیشرانش بخش خصوصی است مقام اول را داشته و با فاصله خیلی زیاد چین با پیشرانی بخش دولتی قرار دارد و بعد از آن کشورهای ژاپن و آلمان با فاصله خیلی زیاد از چین قرار دارند. همچنین شرکت های بزرگ این حوزه آمازون، گوگل، ماکروسافت، سرمایه گذاری سنگینی بر روی توسعه هوش مصنوعی بعمل می آورند.

رئیس مرکز ملی فضای مجازی کشور با اشاره به این که باید اطلاعات و داده‌های تولیدی در نظام هوشمند سازی در مرزهای سرزمین مان نگهداری شود، افزود: در سند هوشمندسازی کشور رفاه و عدالت اجتماعی، مشارکت اقتصادی، حفظ حریم خصوصی و بازتعریف آن، بومی سازی پلت فرم ها و اجزا تشکیل دهنده اکوسیستم اینترنت اشیا و نگهداری اطلاعات و حفظ امنیت عمومی در فضای مجازی موردتوجه قرار گرفته و از همه مهمتر در شبکه های هوشمند که در وب ۴ تعریف شده و انسان و اشیا در آن با هم در ارتباط و اتصال مبتنی بر هوشمندی هستند تمامی اشیا، فرآیندها، نرم افزارها و انسان ها باید شناسنامه دار باشند. سند حمایت ازداده و اطلاعات به مثابه دارایی ملی نیزتهیه شده که در جلسات آتی شورای عالی فضای مجازی کشور به تصویب نهایی خواهند رسید.

فیروزآبادی با تاکید بر این که هوشمند سازی امری ملی و ضروری در جامعه مدرن است گفت: ارکان اصلی در دوره اجتماعی شدن اقتصاد که هوشمند سازی به عنوان یک پروژه بزرگ ملی است، مردم و اطلاعاتی که تولید می کنند، هستند و توسعه آن صرفا به صورت دستوری و نهادی امکانپذیر نیست و باید مردم در این حوزه فعال باشند. در حال حاضر دنیا در مصرف انرژی، حمل و نقل، بهداشت، درمان و حتی مراقبت از سالمندان از سیستم های هوشمند استفاده می کند و اگر ما در این حوزه فعال نباشیم پلت فرم های خارجی برای تامین نیاز مردم مورد استفاده قرار خواهند گرفت برای این که بتوانیم بازیگر اول در لایه فیزیکی باشیم باید سرمایه گذاری بسیاری کنیم اما در لایه منطقی با سرمایه‌گذاری کم و بهره مندی از دانش بومی می توانیم مدیریت این فضا را بدست بگیریم.