1396/07/03 10:04
پرداخت بدون اینترنت با کارت‌های آفلاین
به گزارش پایگاه خبری راد؛ محمد آجدانی؛ با اشاره به اهمیت وجود کارت‌های شهروندی در انجام پرداخت‌های خرد در کشور، گفت: حوزه خدمات‌دهی کارت‌های شهروندی بسیار فراتر از کارت‌های اتوبوس یا متروی فعلی است. اهمیت این کارت‌ها علاوه بر سرعت بیشتر و بدون نیاز به پول کاغذی پرداخت‌ها در دادن آمارها به برنامه‌ریزان است به این صورت که مدیران شهری یا کشوری با رصد میزان استفاده از خدمات مختلف در ساعات مختلف روز می‌توانند برای خدمات‌رسانی بهتر برنامه‌ریزی کنند.
وی با اشاره به سرعت بالای پرداخت‌های آفلاین و نیاز نبودن به ارائه پول کاغذی، اضافه کرد: مزیت اینگونه کارت‌های شهروندی برای شهروندان حل مشکلات پول خرد و رفع معطلی در پرداخت است. برای شهرداری‌ها نیز همین افزایش سرعت باعث خدمات رسانی بهتر به شهروندان و جلوگیری از ایجاد ترافیک یا حرکت قطاری اتوبوس‌ها است.
این کارشناس بانکداری الکترونیکی با تاکید بر اهمیت استفاده از کارت‌های شهروندی در مدیریت ناوگان حمل و نقل شهری، اظهار کرد: زمانی که شهرداری‌ها به میزان استفاده از خدماتشان در طول ساعات روز اشراف داشته باشند، می‌دانند که مثلا در فلان ساعت خاص میزان استفاده شهروندان از مترو به حداکثر خود می‌رسد؛ آنگاه مدیران می‌توانند با فرستادن تعداد قطارهای بیشتر در آن ساعات مشکل ازدحام جمعیت را حل کنند.
آجدانی با اشاره به کارت‌های شهروندی ارائه شده در شهر مشهد، اظهار کرد: کارت‌های توزیع شده در مشهد از نوعDesfire است که از امنیت بالاتر و قابلیت مدیریت بیشتری برخوردار است به این صورت که می‌توان برای برخی اقشار شهروندان مثل دانش آموزان یا سالمندان تخفیف قائل شد. اما نسبت با کارت‌های مشهد، کارت‌های حمل و نقل تهران از نوع Mifare است که به لحاظ امنیتی یا مدیریتی در سطح پایین تری قرار دارد.
وی با اشاره به مدیریت و صدور کارت‌های شهروندی توسط شهرداری‌ها، ادامه داد: در این شرایط امکان توسعه خدمات به خارج از حوزه خدمات حمل و نقل شهری سخت می‌شود. در کشور هنوز یک کارت شهروندی که توسط یک بانک صادر شده و موفق شده باشد را نداریم. یک دلیل این مساله ضرورت وجود محل‌هایی برای شارژ کارت‌های شهروندی است که بسیار هم هزینه بر است در حالی که شهرداری‌ها این امکان را دراختیار دارند.
این کارشناس بانکداری الکترونیکی با اشاره به دلایل کار فردی عدم توسعه تجمیع کارت‌ها و خدمات در یک کارت، اظهار کرد: تراکنش‌های خرد که به لحاظ ماهیتی آفلاین هستند قاعدتا کار فردی ندارند، اما به هرحال نصب دستگاه‌های خوانش کارت هزینه‌هایی دارد که این که چه نهادی یا شخصی باید هزینه‌های آن را پرداخت کند، هنوز مشخص نیست و همین باعث شده است تا طرح تجمیع خدمات در یک کارت توسعه نیابد.
گسترش کارت‌های پلاستیکی در اوایل دهه ۵۰ میلادی آغاز شد. هزینه پایین این کارت‌ها که از جنس پلی وینیل کلراید (PVC) بودند باعث شد تا به سرعت جای کارت‌های کاغذی که تحمل تنش‌های فیزیکی و تغییرات آب و هوا را ندارند را بگیرند. اولین کارت پرداخت در سال ۱۹۵۰ توسط Diners Club به صورت محدود برای اعضای ویژه ساخته شد تا به جای پول نقد از آن استفاده کنند. در ادامه رستوران‌ها و هتل‌ها هم به استفاده از این نوع کارت‌ها اقدام کردند؛ به خاطر همین در آن دوره از آنها به عنوان کارت سفر و سرگرمی یاد می‌شد اما امروزه کارت‌های هوشمند یا کارت‌های شهروندی با استفاده از همین فناوری طراحی و در شهرها به کار گرفته شدند. این کارت‌ها امکان پرداخت کلیه خدمات شهری را به صورت الکترونیکی و بدون نیاز به پرداخت پول نقد فراهم می‌آورند که هم در سرعت و هم هزینه‌ها موجب صرفه جویی می‌شوند.
