به گزارش نماد برتر، حجت اله صیدی درخصوص ورود بانک ها به مقوله بنگاهداری و عدم تمایل به خروج از آن گفت: رویکرد کلی بانک ها بنگاهداری نیست اما برخی شرکت ها جزئی از عملیات بانکداری و حلقه ای از زنجیره مالی هستند. صرافی، شرکت واسپاری، کارگزاری، تأمین سرمایه یا شرکت های حوزه های خدمات آی تی، مجموعه هایی هستند که داشتن آنها برای بانک الزامی است.

وی افزود: برخی شرکت های دیگر مانند سنگ آهنی ها، معادن، کارخانه های عظیم فولاد و نفت و گاز و سیمان هم مواردی هستند که هیچ نهاد و سازمان و شرکت بخش خصوصی توانایی مالی ورود به آنها را ندارد. بنابراین تأمین مالی اجرای این پروژه ها فقط از دست بانک ها و یا حتی کنسرسیومی از بانک ها بر می آید.

این مقام مسئول ادامه داد: بخشی از بنگاه ها که در اختیار بانک ها گذاشته می شود نیز در ازای بدهی و رد دیون واگذار شده اند چون وقتی بانک نمی تواند مطالبات را از فرد بدهکار وصول کند، چاره ای جز این کار ندارد. بنابراین بانک ها هرگز تمایلی به بنگاه داری ندارند و به اجبار به این حوزه وارد شده اند اما روش خروج از بنگاهداری نیز مهم است. بانک ها طی دوره های زمانی مشخص مزایده برگزار و املاک، اموال و بنگاه ها را واگذار می کنند. همچنین واگذاری سهام بنگاه های بزرگ که در اختیار بانک ها است، یکی از رایج ترین اقدامات برای خروج از بنگاهداری است که بطور مرتب در حال انجام است.

صیدی در پاسخ به اینکه آیا اظهارات قبلی مبنی بر اینکه برخی تسهیلات گیرندگان منابع دریافتی را در محلی غیر از پروژه صرف کرده اند، نشان دهنده ضعف نظارت بانک در نحوه مصرف منابع است؟ توضیح داد: این مصاحبه خیلی ناقص پخش شد اما اصل ماجرا صحت دارد. موردی داشتیم که شخصی تسهیلاتی از بانکی دریافت کرده و به جای هزینه کرد در پروژه با آن ماشین خریده بود. به هر حال طرح ها بصورت مشارکتی میان سرمایه گذار و بانک عملیاتی می شود. بانک سهم را پرداخت می کند اما ممکن است سرمایه گذار به هر دلیلی نتواند میزان سهم را تأمین کند و چون آن را در جای دیگری هزینه کرده در نتیجه طرح راکد بماند.

وی تصریح کرد: بانک بدون برنامه و بی هدف پولی پرداخت نمی کند اما واقعیت این است که نظارت بانک ها بر پروژه ها استاندارد است و خارج از ضابطه نمی توان از مجری طرح گزارشی مطالبه کرد.