به گزارش پایگاه خبری راد، آلبرت بغزیان درباره رشد اعلام شده از مرکز آمار ایران برای سه ماهه نخست سال جاری گفت: حساب و کتابهای مربوط به رشد اقتصادی در حوزه اختیار ما نیست که بتوانیم با قطعیت این آمار را تایید یا تکذیب کنیم ولی اگر بخواهم به عنوان یک کارشناس اقتصادی بگویم که چقدر به این آمار اعتماد دارم، لازم است ذکر کنم که به نظرم این رقم نمیتواند مشکل داشته باشد چراکه در گذشته ما اعداد رشد منفی داشتیم و اگر بپذیریم که مردم در گذشته تقاضا و مصرف خود را کم کرده بودند، میبینیم که اکنون دوباره تقاضا افزایش یافته است.
این اقتصاددان ادامه داد: با این حال شبههای که وجود دارد این است که این آمارها برآوردی باشد؛ زمانی بود که یک سال طول میکشید اعداد و ارقام مربوط به رشد اقتصادی به صورت برآوردی تعیین شود و بعد از آن اندک اندک به عدد قطعی میرسیدند ولی اکنون ظاهرا مرکز آمار اینقدر پیشرفت کرده که میتواند در عرض شش ماه اعداد و ارقام مربوط به رشد اقتصادی را اعلام کند. من فکر میکنم این احتمال وجود دارد که این اعداد برآوردی باشد به این معنی که مثلا ارقام مربوط به صادرات انجام شده نباشد بلکه مربوط به صادراتی که قرار است انجام شود، مدنظر قرار گرفته باشد یا سرمایهگذاریهایی که واقعا حساب خورده شده باشد در آمار مربوط به رشد اقتصادی لحاظ شده باشد.
او تاکید کرد: با این حال این عدد رشد اعلام شده چندان دور از ذهن نیست چرا که کشوری که در رکود بوده، در سالهای بعد از خروج از رکود میتواند چنین رشدی را تجربه کند به ویژه آنکه دولت نیز سیاستهای انبساطی را در دستور کار قرار داده است.
این استاد دانشگاه درباره جزئیات رشد اقتصادی در زمینه رشد هزینه مصرف نهایی خصوصی گفت: مخارج مصرفی مربوط به مخارج خانوار است. خانوار ایرانی در سال گذشته دست نگه داشته بودند و مصرف خود را افزایش نداده بودند و به عبارتی نیازهای سرکوب شدهای وجود داشت که اکنون خود را نشان داده است ولی این را هم در نظر داشته باشید که رشد هزینه مصرف نهایی خصوصی معمولا در ابتدای سال بیشتر است چرا که فصل عید تعطیلات و ... در نیمه نخست سال قرار دارد.
او درباره رشد هزینه مصرف نهایی دولت هم گفت: برای اینکه کارشناسان بتوانند تحلیل مناسبی در این بخش ارائه کنند، باید مرکز آمار ایران جزئیات این بخشها را منتشر کند. اگر رشد هزینه مصرف نهایی دولت در رشد دستمزدها باشد، رشد خوبی نیست ولی اگر در بخش هزینههای عمرانی باشد، رشد مثبتی است.
این اقتصاددان درباره رشد ۷.۱ درصدی تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در سه ماهه نخست سال جاری گفت: چند سال متوالی رشد منفی داشتیم. ولی اکنون سرمایهگذاران رقبتی برای ورود به سرمایهگذاری در اقتصاد ایران نشان دادند. البته در این بخش نیز هنوز مشخص نیست که رشد سرمایهگذاری در کدام بخشها بوده است. مثلا ساختمان، نفت، صنعت و ... من فکر میکنم رشد اصلی در بخش نفت محقق شده است با توجه به اینکه در سال گذشته قرارادهای نفتی بسته شد و میادین توسعه پیدا کرد. دولت تشخیص داده که نفت میتواند بیشتر سرمایهگذاری خارجی به خود جذب کند. به نظر میرسد دولت اکنون در بخش سرمایهگذاری از توان بالقوه خود استفاده کرده است.
این اقتصاددان درباره رشد تشکیل سرمایه ساختمان نیز بیان کرد: افزایش رشد تشکیل سرمایه ساختمان نیز باید دید برآوردی است یا بر مبنای پایان کار. جزئیات این رشدها باید منتشر شود تا بدانیم چقدر میتوان بر آن اتکا کرد. با این همه نشانهها حاکی از آن است که رو به رونق اقتصادی میرویم و بخش ساختمان نیز در حال خارج شدن از رکود است. با این حال همان گونه که گفتم باید به چالشهای دیگر هم توجه کرد تا بتوانیم تصویری روشن از وضعیت اقتصاد ایران به دست آوریم. مثلا اگر رشد اقتصادی در بخش ساختمان مثبت است، باید شاخص قیمت این بخش هم بررسی شود. اگر شاخص قیمت افزایش یافت قدرت خرید همچنان پایین خواهد ماند.