به گزارش پایگاه خبری راد، مصطفی احمدوند در همایش ملی انجمن بتن آمریکا (ACI) – شاخه ایران اظهار کرد: مدت زمان ساخت بناهای بتنی نسبت به دیگر سازهها کمتر است و در عین حال هزینه ساخت هم کاهش پیدا میکند. همچنین میزان مقاومت ساختمانهای بتنی در برابر زلزله بیشتر از سایر ساختمانهاست.
وی درخصوص تعداد ساختمانهای بتنی شهر تهران گفت: هماکنون حدود ۱۸ درصد ساختمانهای تهران از نوع بتنی هستند.
احمدوند با بیان اینکه شاهد این هستیم برخی برجهای شهر تهران نیز از بتن ساخته نمیشود، این مساله را در کاهش ضریب مقاومت سازهها در برابر زلزله موثر دانست.
رییس مرکز تحقیقات بتن از نبود استانداردهای شفاف ودقیق در مصالح ساختمانی انتقاد کرد و افزود: به دلیل نبود استانداردهای شفاف و دقیق مبتنی بر مشخصات عملکردی جدید برای مصرف مصالح بدون هدر رفتن امکانپذیر نیست و در چرخه تولید مصالح حتی در مرحله اجرا حدود ۸۰ درصد هدررفت منابع داریم و ۲۰ درصد از مصالح به صورت مفید استفاده میشود.
احمدوند، یکی از عوامل اتلاف مواد، مصالح و بتن را اجرای روشهای سنتی دانست و گفت: در ۲۰ سال گذشته چشم انداز ۲۰ ساله صنعت بتن و استانداردها و مقررات این حوزه تدوین و ابلاغ شده است و تاکنون ۲۷ استاندارد تعریف شد که پس از تدوین، آن را به موسسه استاندارد واگذار کرد. این استانداردها، ملی هستند که رعایت آن هم الزامی است.
همچنین در این همایش، برات قبادیان ـ معان وزیر صنعت، معدن و تجارت ـ اظهارکرد: استحکام ساختمانها در برابر زلزله مستلزم تولید بتن کیفی است و تحقق این مساله به همکاری علمی دانشگاه و صنعت بستگی دارد.
وی با بیان اینکه امروزه ترکیب بتن در جهان در حال تغییر و تحول است گفت: مهمترین مشخصه این تحول را در ارتقای کیفیت بناها شاهد هستیم.
به گفته قبادیان، لازم است از الیاف صنعتی قابل بازیافت برای پایداری سازههای بتنی استفاده کرد و کنترل نحوهی اجرای بتن و آمادهسازی آن، پایداری بتن در پروژه ها را افزایش میدهد.
معاون وزیر صنعت، معدون و تجارت به برخی راهکارهای افزایش مقاومت سازهها اشاره کرد و گفت: پیادهسازی استانداردهای مشخص، کاربرد دستورالعملهای تهیه بتن با دوام و مقاوم، پیاده سازی نظام بازرسی سیستم مدیریت در این بخش و کنترل نحوه اجرای سازههای بتنی در پایداری سازههای ساختمانی بسیار تاثیرگذار است.
در ادامه این همایش، عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران بر ضرورت توجه صنعت بتن به مسائل زیست محیطی اشاره و تاکید کرد: تولید بتن کم کربن و استفاده از مواد جایگزین سیمان، پوزولانهای طبیعی و سربارهها میتواند در کاهش اثرات زیست محیطی کمک کننده مهمی باشد.
مهدی روانشادنیا افزود: بازیافت نخالههای به جا مانده از بتن میتواند از برنامه های ۲۰ ساله آینده این صنعت باشد و برای این کار باید مشوقهای قانونی در جهت اقتصادی کردن صنعت بازیافت ایجاد شود و بازار نخالههای بازیافتی ایجاد و مالیات بر تولید کربن هم میتواند به عنوان یک مکانیسم مهم تنبیهی عمل کند.
وی با بیان اینکه باید فکری به حال اجرای بتن در هوای سرد مناطق کوهستانی داشته باشیم، گفت: این مساله باعث میشود از فجایعی مثل آنچه در سر پل ذهاب رخ داد جلوگیری کنیم و در این راستا باید تولید کنندگان بتن آماده استاندارد را تقویت کنیم و به تولید بتنهای با مقاومت بالا و ویژه تمایل بیشتری داشته باشیم.
عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی استان تهران به دو معضل زمین لرزه و آلودگی هوا اشاره و تصریح کرد: در چشم انداز ۲۰ ساله آینده بتن کشور تهیه سند آمایشی و اطلس تولیدکنندگان این بخش ضروری به نظر میرسد.
به گفته روانشادنیا، زنجیره تامین بتن در کشور از تولید سیمان تا اجرای آن در ساختمان یک فرایند تولید دی اکسید کربن است که باعث مصرف بخش قابل توجه انرژی کشور در این صنعت می شود و به آلایندگی محیط زیست دامن میزند. تدوین این سند در کاهش مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه ای از طریق استفاده از مواد جایگزین سیمان و بتنهای با مقاومت بالا کمک می کند.