17:49 | پنجشنبه 1 آذر 1403
Research Analysis Debriefing Day
کاهش انتشار گازکربنیک به جو با روش سبز محققان کشور

1397/10/23 09:46

در راستای تعهدات ایران به پیمان پاریس اجرایی شد؛

کاهش انتشار گازکربنیک به جو با روش سبز محققان کشور

پایگاه خبری راد: رییس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران از کسب دانش فنی روشی برای جلوگیری از انتشار گاز کربنیک به جو خبر داد و گفت: روش ارائه شده با استفاده از روش غشایی است که بدون نیاز به آب نسبت به خالص سازی این گاز برای مصارف صنعتی اقدام خواهد شد.

به گزارش پایگاه خبری راد،  دکتر مهدی نکومنش با اشاره به کسب دانش فنی در حوزه‌های مرتبط با فعالیت‌های پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران افزود: در این راستا قراردادی را با یکی از شرکت‌های تولیدکننده ‌گاز کربنیک (دی اکسید کربن CO۲) منعقد کردیم. این شرکت در حال حاضر ۳۰ درصد بازار CO۲ کشور را در اختیار دارد.

وی ادامه داد: این شرکت واحدهایی را برای دریافت و جمع‌آوری گاز CO۲ ناشی از سوخت تاسیس می‌کند تا با تلغیظ و رساندن این گاز به خلوص حدود ۱۰۰ درصد، آن را برای مصارف صنعتی در اختیار بخش‌های صنعتی قرار دهد.

نکومنش با اشاره به کاربردهای گاز دی اکسید کربن در صنایع مختلف، خاطر نشان کرد: این گاز علاوه بر آنکه دارای مصارف خوراکی است و برای تولید نوشابه‌های گازدار استفاده می‌شود، به عنوان ماده اولیه صنعتی نیز کاربردهای وسیعی دارد.

رییس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران به روش‌های خالص‌سازی گاز دی اکسید کربن اشاره کرد و افزود: فناوری که در حال حاضر در اختیار این شرکت قرار دارد، فناوری "جذبی" مبتنی بر یک روش شیمیایی است.

وی در این باره توضیح داد: در روش جذبی گازCO۲  به همراه مایعی که جاذب این گاز است، در ستونی وارد می‌شود. گاز دی اکسید کربن جذب مایع می‌شود و از این طریق این گاز استخراج و خالص‌سازی می‌شود.

به گفته این محقق حوزه پلیمر، برای هر کیلوگرم تولیدCO۲  خالص با این روش به میزان ۳ کیلوگرم آب مصرف می‌شود.

رییس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ادامه داد: بر این اساس ما ۳ سال گذشته پیشنهادی برای بهبود استخراج دی اکسید کربن خالص به این شرکت ارائه کردیم که بر این اساس ما تکنیک "غشایی" را برای این منظور پیشنهاد دادیم. این روش نیازی به آب ندارد.

نکومنش با اشاره به جزئیات این روش توضیح داد: در این روش از غشا استفاده می‌شود. غشاهای مورد استفاده دارای مدولی است که گاز وارد آن می‌شود، ولی از جدار غشا تنها مولکول گاز انتخابی عبور می‌کند و به مولکول مابقی گازها اجازه عبور داده نمی‌شود.

وی با بیان اینکه ما در این طرح مولکول گاز CO۲ را در نظر گرفتیم، اظهار کرد: به این ترتیب می‌توان گاز دی اکسید کربن را تلغیظ کرد.

نکومنش افزود: این شرکت تولیدکننده گاز کربنیک در زمانی که این تکنیک دارای TRL یک و دو بوده است، قراردادی با حجم۵۰ میلیون تومان با ما منعقد کرد و بر اساس نتایجی که در این فاز به دست آورد، قرارداد دیگری منعقد شد و ما این فناوری را به TRL ۵ رساندیم.

رییس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با بیان اینکه این شرکت بعد از بررسی جنبه‌های مختلف و اثبات این مطلب که روش ارائه شده قادر به انجام عملیات تلغیظ گاز CO۲  است، قرارداد سوم را منعقد کرد، خاطر نشان کرد: در حال حاضر قرارداد دیگری با حجم ۱۰ میلیارد تومان میان این پژوهشگاه با شرکت تولیدکننده منعقد شد که بر اساس آن از سوی پژوهشگاه پلیمر "دمو پلنت" این طرح راه‌اندازی می‌شود.

به گفته وی، دمو پلنت واحد صنعتی کوچکی است دارای همه ابعاد تولید کارخانه، ولی در سایز کوچکتر است. با راه‌اندازی دمو پلنت این روش به TRL هفت خواهد رسید.

نکومنش در خصوص مزایای این روش نسبت به روش شیمیایی، اظهار کرد: محاسبات انجام شده نشان می‌دهد که هزینه محصول نهایی در روش غشایی کمی کمتر از روش شیمیایی است، ولی به لحاظ صرفه‌جویی در منابع آب و نگهداری بعد از آن بسیار حائز اهمیت است.

رییس پژوهشگاه پلیمر با اشاره به تعهدات ایران در پیمان کیوتو، یادآور شد: ایران در معاهده کیوتو متعهد شده است که تا سال ۱۴۰۹ به میزان ۴ درصد از انتشار گازCO۲  به جو جلوگیری کند. یعنی اگر ۱۰۰ کیلو گرم گاز کربنیک تولید می‌شود، باید ۴ درصد آن را کاهش دهیم. اگر کارخانه‌های فعلی بخواهند ۴ درصد واقعی انتشار گاز دی اکسید خود را کاهش دهند، میزان آبی که باید برای آن صرف شود، از میزان آب مورد استفاده در بخش کشاورزی بیشتر خواهد بود.

نکومنش، دوستدار محیط زیست و کاهش انتشار دی اکسید کربن را از مزایای این روش غشایی دانست و افزود: در این روش در خروجی گازهای صنایعی چون واحدهای بزرگ پتروشیمی و پالایشگاهی گاز دی اکسید کربن جمع‌آوری و اقدام به خالص سازی آن برای کاربردهای بعدی می‌شود.

وی جلوگیری از متساعد شدن گاز دی اکسید کربن به جو و رسیدن به تعهد ایران برای کاهش ۴ درصدی انتشار گاز دی اکسید کربن را از جمله اهداف این قرارداد دانست و ادامه داد: این فناوری مشمول تحریم‌ها است و هرگز به ایران داده نمی‌شود و ما با دستیابی به دانش فنی این تکنیک توانستیم آن را در کشور توسعه دهیم.

نکومنش، ظرفیت تولید دی اکسید خالص در این قرارداد را ۸۰۰ کیلوگرم در ساعت ذکر کرد.