به گزارش پایگاه خبری راد، رضا اسماعیلزاده کناری با بیان اینکه لبنیات از لحاظ کارکرد صنایع تبدیلی در مازندران به خوبی در حال فعالیت است، اظهار کرد: جای خالی تکنولوژی فرآوری ضایعات محصولات کشاورزی در مازندران کاملا مشهود است در حالی که نسبت به فعالیت در این امر، زمینههای مناسبی همچون فرآوری سبوس برنج، سبوس تخمیر شده برنج، پوست مرکبات و تولید پکتین وجود دارد.
فصلی نبودن کارخانههای صنایع تبدیلی در مازندران
وی در پاسخ به این سوال که آیا راهاندازی کارخانههای صنایع تبدیلی و فعالیت آن در مازندران به صورت فصلی خواهد بود یا در تمام سال ادامهدار است، تصریح کرد: زمانی که مواد اولیه در فصل تامین آن، به طور کلی تهیه شود میتوان در طول سال فرآوری آن را انجام داد که این امر خود نیاز به زیرساختهای مورد نیاز را دارد.
رئیس کارگروه تخصصی صنایع غذایی و تبدیلی اتاق فکر توسعه و تعالی مازندران در ادامه با اشاره به مشکلات و موانع موجود در راهاندازی صنایع تبدیلی در این استان، خاطرنشان کرد: در ارتباط با فرآوری سبوس برنج در تمام جهان این امر متمرکز صورت میگیرد، بدین معنی که کارخانه شالیکوبی، تولید روغن، فرآوری سبوس و غیره به صورت یکجا انجام میشود.
اسماعیلزاده افزود: در مازندران کارخانههای شالیکوبی به صورت سنتی، پراکنده و نیمه متمرکز هستند و برای تهیه ماده اولیه مورد نیاز به منظور فرآوری سبوس، به واحدی غیر از این کارخانهها نیاز است، در واقع عملا کارخانههای شالیکوبی در این استان امکان اولیه فرآوری را ندارند.
رشد قارچگونه شالیکوبیهای کوچک سنتی!
وی با اشاره به اینکه کارخانههای شالیکوبی کوچک، قارچگونه رشد کردهاند و کارخانه مدرنی که بتواند همه آنها را به صورت همزمان انجام دهد، وجود ندارد، تصریح کرد: به دلیل اینکه در مازندران در همان ابتدا مسیر اشتباه طی شده است، این مشکلات به وجود میآید.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در ادامه در پاسخ به این پرسش که برای راهاندازی کارخانههای صنایع تبدیلی، اعطای تسهیلات مزیت محسوب میشود یا خیر؟ گفت: اعطای تسهیلات اگر بر مبنای در نظر گرفتن شرایط مالی، سود اقتصادی، بازار فروش و غیره باشد مطلوب است، اما اگر بدون بررسی بازار فروش و حساب درست، تسهیلات دریافت کنند، کار درستی نیست.
اسماعیلزاده افزود: کارخانههایی که توانمندی مالی بالایی دارند، در حال فعالیت هستند اما شرکتها و کارخانههای کوچک با دریافت تسهیلات هزینههای خود را افزایش دادند و قابلیت رقابت ندارند که در این شرایط حتما با شکست مواجه میشوند.
رئیس پژوهشکده علوم و صنایع غذایی مازندران در ادامه با اشاره به اینکه راه اندازی صنایع تبدیلی در مازندران از اهمیت بالایی برخوردار است، گفت: وقتی یک ضایعات به ارزش افزوده و یا یک ماده اولیه که ارزش کمتری دارد به ارزش غذایی بالاتری تبدیل میشود، هم از جهت ایمنی و امنیت مصرف کننده ارزشمند است و هم از بروز ضایعات دیگری که در سیستم تولید وجود دارد جلوگیری میکند.
اسماعیلزاده افزود: به عنوان مثال پوست مرکبات ضایعاتی است که به عنوان مصرف طیور استفاده میشود، اما حاوی اسانسهای طبیعی و پکتین است که با راهاندازی صنایع تبدیلی و استخراج آن، محصولات ارزشمندی به دست میآید.
وی به موانع قانونی موجود در راهاندازی کارخانههای صنایع تبدیلی در مازندران، اشاره و اظهار کرد: موازیکاری بین جهاد کشاورزی و سازمان صنعت، معدن و تجارت موجب سردرگمی تولیدکنندگان شده است؛ اگر یک سیاست واحد وجود داشته باشد که مسیر حرکت تولیدکننده از ابتدا تا انتها مشخص شود به طور قطع آسانتر به نتیجه خواهد رسید.
رئیس کارگروه تخصصی صنایع غذایی و تبدیلی اتاق فکر توسعه و تعالی مازندران به راهاندازی پنجره واحد اقتصادی در مازندران اشاره و خاطرنشان کرد: پنجره واحد اقتصادی به سیر روند صدور مجوزها کاری ندارد و تنها بازدهی و وضعیت اقتصادی موجود از طریق کارگروهها را بررسی میکند؛ در واقع پنجره اقتصادی هیچ تاثیری در برداشته شدن موانع و مشکلات مسیر یک سرمایهگذار ندارد.
اسماعیلزاده با تاکید بر اینکه مسئولان برای صدور مجوز به منظور جلوگیری از موازی کاری، باید تولیداتی که متفاوت هستند یا سنخیتی به یک ارگان خاصی دارند را در نظر بگیرند، گفت: باید توجه شود که صرفا صدور مجوز اهمیت ندارد، اینکه ارگان صادر کننده جواز، در قبال صدور مجوز، چه حمایتی میکند مهم است.
وی اظهار کرد: نکته بسیار مهم دیگر این است که متخصصانی که شرایط صدور مجوز و مباحث کارشناسی را به عهده دارند باید صلاحیت موجود در آن زمینه را داشته باشند، به عنوان مثال در زمینه صنایع تبدیلی مواد غذایی فردی که کارشناس زراعت در سازمان جهاد کشاورزی است نمیتواند موثر باشد، چرا که اطلاعات لازم و کافی را ندارد و در آینده مشکلات فراوانی به وجود می آید.