به گزارش پایگاه خبری راد، «ترشپک» سرگرمی بچههای امروز است. از اسمش معلوم است که «ترشپک» یعنی بستهای پر از آشغال که البته این بسته پر از آشغال بسیار گرانقیمت است و از علاقهمندیهای بچههایی است که بیشتر در بالاشهر زندگی میکنند. البته بچهها از آن با عنوان «گروسریگنگ» هم یاد میکنند.
بستههای «گروسریگنگ» شامل عروسکهای کوچک و نرم ساختهشده از جنس سیلیکون و به شکل میکروب، توالتفرنگی، بطری نوشابه و ... هستند که بعضی از آنها تا 120 هزار تومان یا شاید بیشتر هم قیمت دارند. خیلی از بچهها علاقه دارند کلکسیونی از این عروسکها داشته باشند و بعضیها هم برای تکمیل کلکسیون خود گروسریگنگهایشان را با هم تعویض میکنند.
اما چرا «ترشپک» تا این حد مورد علاقه بچههاست؟ این سوال را از خودشان پرسیدیم.
علی 10 ساله میگوید: «اولش اصلا گروسریگنگ دوس نداشتم. به نظرم مسخره بود که آدم واسه آشغال این همه پول بده اما یه بار یه بسته دوتایی خریدم و خوشم اومد چون نرم بود و وقتی فشارش میدادم، حرصم خالی میشد. اصلا استرسمو کم میکرد؛ واسه همین دلم خواست بخرم.»
مانی میگوید: «من گروسریگنگ دوس دارم. چون هم کوچیکه و تو جیب جا میشه و هم میتونیم با بچهها عوض کنیم. خیلی باحاله.»
پارسا میگوید: «گروسریگنگ، ژلهایه و قیافهش بامزهس. مثلا میتونی کلکسیون کَپَک باهاش جمع کنی و این خیلی باحالترش میکنه.»
امیرعلی اما عاشق کلکسیونری است: «گروسریگنگو دست بچهها دیدم و خیلی خوشم اومد. من از هرچی که خوشم بیاد، باهاش کلکسیون درست میکنم. تا الانم چندتا کلکسیون ماشین، برچسب و کلاه جمع کردم. الانم دنبال کلکسیون گروسریگنگم.»
رادین میگوید: «گروسریگنگ باحاله و خیلی با ارزشه. چون هم میپره، هم رنگش عوض میشه. من خیلی باهاش ذوق میکنم. باهاش بازی میکنم.»
عرفان اما میگوید که تحت تاثیر بچههای دیگر ترشباز شده. شایان هم اعتقاد دارد که به جای اینکه وقت استراحتش را صرف ماهواره نگاه کردن کند، بهتر است ترشبازی کند. رضا هم با خنده میگوید: «من همش دعا دعا میکنم آمریکا این ترشها رو تحریم کنه تا گرونتر بشه و ما دیگه کلا نتونیم بخریم.»
از بچهها میپرسیم اصلا میدانید، ترش پک یعنی چه؟ یکصدا فریاد میزنند: «یعنی بستهای که توش زبالهس.» بچهها خودشان معتقدند که این اسباببازیهای کوچک از مواد بازیافتی درست شدهاند و در خارج از کشور ارزش زیادی ندارند.
از آنها میپرسیم فکر میکنید سازنده با چه تفکری گروسریگنگ را طراحی کرده است؟ نیما میگوید: «فقط به پول درآوردن فکر میکرده.» اما امیررضا میگوید: «طراحی گروسریگنگ فکرشده است چون کارتونش از ماهواره پخش میشه.»
بچهها خودشان معتقدند که گروسریگنگ هم لذتش یک دورهای است و چند وقت دیگر از سرشان میافتد. بچهها میگویند شبکههای ماهوارهای مخصوص کودکان مثل «جم جونیور» هرچند وقت یکبار برایشان مد جدید طراحی میکند و آنها را به خریدن اسباببازیهای جدید ترغیب میکند و در عین حال اعتقاد دارند تولیدات تلویزیونی ایران هیچ جذابیتی برای آنها ندارد.