1397/07/28 18:37
لامبورگینی ایرانی مو نمی‌زند!
به گزارش پایگاه خبری راد، روزنامه شهروند نوشت: «لامبورگینی ایرانی»؛ شاید این غریب‌ترین ترکیبی باشد که به ذهن کسی برسد، اما گویا واقعا این دو کلمه به‌درستی کنار هم قرار گرفته و سوژه داغی به دست کاربران فضای مجازی داده است تا در دو سوی جبهه قرار بگیرند؛ یک‌طرف کسانی که تولید لامبورگینی از طرف چند جوان تبریزی را مایه افتخار می‌دانند و دسته دیگری که ترجیح می‌دهند با این موضوع شوخی کنند. اصل قضیه این است که در نمایشگاه بین‌المللی خودروی تبریز از یک لامبورگینی مورسیه‌لاگوی زرد تولید وطن رونمایی شد که با نمونه اصلی آن مو نمی‌زد. حاضران در نمایشگاه هم از دیدن این خودرو چنان به وجد آمدند که در وصف نمی‌گنجد، حتی رویکرد منتقدان هم درباره این محصول مثبت بود؛ مثلا اسماعیل حسینی، کارشناس بین‌المللی خودرو درباره آن نوشته است: «اگرچه نمونه ایرانی لامبورگینی مورسیه‌لاگو با لامبورگینی مورسیه‌لاگوی اصل قابل مقایسه نیست، اما به هر حال چنین کاری در این کیفیت از طرف یک تیم کوچک ایرانی واقعا قابل تحسین است و از روزهای روشنی در آینده خبر می‌دهد.»
گویا رسانه‌های تخصصی خارجی هم به لامبورگینی ایرانی روی خوش نشان داده‌اند؛ مثلا روزنامه «لارپوبلیکا» در این‌باره نوشت: «کپی بسیار دقیقی از لامبورگینی مدل مورسیه‌لاگو به‌تازگی وارد خط تولید شده و قرار است ١٠٠ نمونه از آن با موتور V٦ هیوندای ساخته شود. این مدل از لامبورگینی دقیقا شبیه به اصل ساخته شده و تنها تفاوت، موتور آن است. ولی مورد باورنکردنی این است که این خودرو در چین ساخته نشده بلکه در ایران ساخته شده است؛ جایی که گروهی از مهندسان پس از ٣ سال کار روی مدل اصل لامبورگینی، موفق به تولید آن شدند. با اینکه ساخت این خودرو کاری بسیار پیچیده است اما مهندسان مجرب ایرانی موفق به طراحی مجدد آن شدند که دقیقا شبیه به اصل است. برای این کار آنها مدل اصل را بارها باز و بسته کردند و حتی در مورد جزییات خودرو نیز سال‌ها مطالعه عمیق شد. نتیجه پایانی این کار واقعا حیرت‌آور است، حتی با اینکه در آن موتور هیوندایی نصب شده است.»
این‌طور که تیم سازنده لامبورگینی ایرانی گفته‌اند، این خودرو با ٤,٧١ متر طول، ٢.٦٠ متر عرض و ١.١٤ متر ارتفاع، دقیقا هم‌اندازه مورسیه‌لاگو است، اما در سینه این خودرو به جای پیشرانه ٦.٥ لیتری V١٢ مورسیه‌لاگو، موتور ٣.٨ لیتری V٦ متعلق به هیوندای جنسیس کوپه قرار گرفته که ٣٠٦ اسب بخار قدرت دارد. این نیرو از طریق یک گیربکس ٦ سرعته انتقال پیدا می‌کند. البته گفته شده که محفظه موتور خودرو طوری طراحی شده که امکان قرارگیری پیشرانه اصلی دوازده سیلندر در آن وجود دارد. این مورسیه‌لاگوی ایرانی با تکیه بر پیشرانه هیوندای اما می‌تواند به سرعت ٢٨٠ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. بدنه این لامبورگینی از کامپوزیت ساخته و در آن از بهترین متریال روز دنیا استفاده شده است. همچنین در ساخت برخی از قطعات موتور و همین‌طور اسپویلر عقب، فیبر کربن هم به‌کار رفته است.
مسعود مرادی، سرپرست تیم سازنده این لامبورگینی داخلی درباره مراحل تولید آن به «شهروند» می‌گوید: «مرحله نخست کار به دست آوردن دیتاکد بود که با موفقیت انجام شد. این کار چهار سال پیش شروع شد و در طول این چهار سال بیشتر از هر چیزی برای مطالعه و تحقیق وقت گذاشتیم.» مسعود مرادی در مورد هزینه ساخت این خودرو می‌گوید: «از آنجایی که از ساخت آن اهداف تجاری داریم، اجازه می‌خواهم به‌صورت جزیی اعلام نکنم اما همین‌قدر می‌گویم که هزینه زیادی برای آن شده است.»
مرادی درباره شباهت‌های لامبورگینی وطنی با نمونه خارجی می‌گوید: «اندازه و ابعاد خودرو دقیقا شبیه نسخه مادر است و اندازه قطعات، فریم بدنه و سایز جزییات خودرو با نمونه اصلی آن تفاوتی ندارد؛ مثلا اوایل پروژه فکر می‌کردیم توان ساخت شیشه جلوی خودرو را نداریم، بنابراین مجبور شدیم شیشه جلوی اورجینال را از طریق یکی از شرکت‌های اروپای شرقی که قطعات استوک لامبورگینی تهیه می‌کند، بخریم. در واقع یکی از نگرانی‌های ما این بود که مدل طراحی‌شده، هماهنگی و همخوانی با شیشه اورجینال نداشته باشد. پس با تمام‌شدن کار فیزیکی خودرو، شیشه را به کارگاه مدل‌سازی آوردیم و زمان نصب متوجه شدیم در بالای ستون A فقط ٢میلی‌متر اختلاف وجود دارد که آن را هم طی مراحل مدل‌سازی برطرف کردیم. درواقع می‌توان گفت اختلاف جزییات بسیار کم است و آن را فقط متخصصان و طراحان این خودرو می‌توانند بفهمند.»
به گفته او، علاوه بر قطعات بیرونی، تمام جزییات داخلی خودرو هم به نمونه داخلی شبیه است و تشخیص آنها از یکدیگر به سختی ممکن است.
مرادی درباره این که آیا برنامه‌ای برای تولید انبوه این لامبورگینی وجود دارد یا نه می‌گوید: «این موضوع بستگی به این دارد که سرمایه‌گذاری مناسبی پیدا کنیم یا نه. اگر سرمایه‌گذاری‌ای که مورد انتظار ماست انجام شود، می‌توانیم تا سالی ١٥٠ نمونه از آن را تولید کنیم.»
