1397/05/30 06:17
اراضی شالیزاری یا مناطق جنگی!
به گزارش پایگاه خبری راد ،این در حالی است که آتش زدن کاه و کلش از سوی کشاورزان منع قانونی زیست محیطی دارد اما نه از سوی مسئولان و نه از سوی کشاورزان به آن توجهی نمی شود به گونه‌ای که از راه دور محیط اطراف و فضاهای تنفس در این اراضی کشاورزی به جای زمین‌های شالیزاری به مناطق جنگی شباهت یافته است.
پیش از این مجید بهادری، مدیر هماهنگی ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان مازندران گفته بود: با بیان این که دستگاه دولتی نهاد ناظر و مقابله کننده با آتش زدن بقایای گیاهی مشخص نیست، تصریح کرد: هر چند مبحث حقوقی آن مربوط به اداره محیط زیست است اما اطلاع رسانی کارشناسان و مردم باید به گونه ای باشد که کشاورز هرگز اقدام به چنین کاری نکند.
وی با بیان این‌که باید برای مصرف کاه و کلش باقیمانده از زراعت، محل مصرف و کاربردی مشخص شود، خاطرنشان کرده بود: لزوم ورود محققان و پژوهشگران در این بخش ضروری است تا با عملیاتی کردن مصرف آن به عنوان مثال در صنعت به شکل خمیر کاغذ یا مواردی این چنین از این موهبت به نحو احسن بهره برداری کرد.
وی در رابطه با آتش زدن بقایای گیاهی پس از برداشت در مزارع یادآور شده بود: متاسفانه کشاورزان برای سهولت در کار و تسریع در زمان آماده سازی زمین زراعی برای کشت‌های دوم و متوالی اقدام به این کار می‌کنند که به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود و از نظر محیط زیستی هم منع قانونی دارد. آتش زدن بقایای گیاهی پس از برداشت در مزارع اقدام مناسبی نیست زیرا بقایای به جا مانده از کشت گیاهان سبب بهبود عناصر خاک می‌شود.
وی با یادآوری این‌که بقایای گیاهی می‌تواند سبب بهبود عناصر خاک شود، تاکید کرده بود: وجود این قبیل مواد آلی در خاک سبب تقویت حاصلخیزی و افزایش قدرت نگهداشت آب در خاک، افزایش مقاومت گیاه و در نتیجه افزایش کیفیت و کمیت در عملکرد محصول زراعی خواهد شد. زمانی که مواد آلی خاک افزایش یابد، مصرف کود به مراتب کمتر شده که این موارد بخشی از فواید بقایای گیاهی موجود در زمین پس از برداشت محصول است.
